Jan

Jan was de oudste van het stel en hij gedroeg zich ook echt als oudste van de familie, hij voelde zich verantwoordelijk voor het geheel.
Zo beschermde hij Lousje en Mia die hij mee opvoedde.
Later nam hij het ook consciëntieus op zich om regelmatig naar grootvader in het klooster te gaan.

Hij was ambitieus, had zijn zaakjes goed voor elkaar maar ook autoritair, zoals het in die tijd meer voor kwam; eigenwijs was hij ook, hij had ook vaak gelijk, en altijd in voor discussie.
Hij was een gevoelsmens en een charmeur en hield van romantische muziek, kon intens luisteren naar opera en zelfs meedirigeren. Hij was dol op mama.

Na zijn pensionering kwam hij iedere maandagmiddag langs bij Frederique en mij om de kleinkinderen te zien en rozijntjes uit te delen en met ons te discussieren; hij wilde je graag uit je tent lokken. Hij was een zelfstandige denker, had hele eigen ideeen over politiek en de kerk, vooral de kerk ging hem zeer ter harte. Hij had een diep religieus besef.
Zo vond hij ook dat er een katholieke middelbare school in Bussum moest komen en heeft hij veel gedaan om het Vitus College op te richten; hem werd dan ook gevraagd de eerste steen te leggen.

Zijn baan bij van Ommeren na de oorlog had hij te danken aan zijn rol bij het ondergrondse werk van transporten tussen Amsterdam en Engeland.

Hij genoot van het leven, juist van de kleine dingen en we citeren hem nog vaak: “geen beter leven dan een goed leven”.
Sport was belangrijk voor hem, hij was erelid van Be-Fair, hield van skiën en heeft veel gezeild. Ik heb een hele goeie herinnering aan mijn zeilweken met papa in Friesland en later was hij met een natte vinger te lijmen om naar Eernewoude te komen toen Charlie en ik een week daar zeilden en hij ook een nachtje op de boot bleef slapen.

Hij is te jong overleden, op 69-jarige leeftijd, maar vond na zijn 60-ste iedere dag een extraatje. Hij was een tevreden mens

Angela Elias - Lucassen

een Koudekant Productie i.s.m. OOP Unlimited